Twee gedichten over kanker

Één woordje , zes letters,
Kanker is de naam,
Daar moet tegen gevochten worden
En iets aan worden gedaan!
Één donatie, één euro,
Het maakt zoveel verschil.
Want dat ene woordje kanker,
Is wat niemand werkelijk wil.

Als kind ontmoette ik kanker,
Ik zag wat het met mijn vader en opa’s deed.
Ik zag de tranen in hun ogen,
Maar van hun echte pijn had ik geen weet.
In eens stond ik zelf in hun schoenen
En ik weet intussen wat kanker met je doet.
De tranen zijn niet van de pijn in je lichaam
Maar van de angst voor de dood die je ontmoet

Paula 45