Maak je rug maar nat
“Nou, daar ga je dan. Droom maar lekker over de Malediven!” Mijn gedachten voeren mij negen jaar terug in de tijd. Naar een piepklein idyllisch eilandje in de Indische Oceaan. De warme zon, een azuurblauwe zee, het witte strand… mijn nieuwbakken echtgenoot. Ik sluit mijn ogen en voel dat ik het warmer krijg. De narcose stroomt gewillig door mijn lichaam.
Het is exact elf maanden geleden dat mijn zieke borst van mijn lijf werd verwijderd. Sneller dan gedacht raakte ik gewend aan mijn nieuwe platte borstkas. Het gaf rust wanneer ik er naar keek, wetende dat ook de kanker was weggesneden. Het amputatielitteken zag er, voor zover dat kan, mooi uit en werd al snel een normaal onderdeel van mijn lichaam. Door de losse prothese in mijn bh kon ik met kleding aan toch weer over een volledige, niet van echt te onderscheiden, boezem beschikken. Al met al kon ik er best goed mee leven.
Maar toch was er sinds de vorige operatie dat verlangen. Het verlangen om er weer ´gewoon´ twee te hebben. Borsten die allebei aan mijn lichaam vastzitten. Zodat ik weer eens normale bh’s kan dragen, in plaats van die oerdegelijke prothesegevallen. En niet alleen maar hooggesloten kleding aan hoeven om inkijk naar de sporen van mijn operatie te voorkomen. Weer eens onbevangen met mijn kinderen zwemmen, zonder mijn prothese na afloop uit te knijpen in het kleedhokje. Geen dagelijkse confrontatie meer met het gemis van mijn borst.
Vandaag start de eerste fase van het reconstructieproces. Mijn plastisch chirurg heeft de ‘routebeschrijving’ voor zijn werkzaamheden keurig met een markeerstift op mijn lichaam uitgestippeld. Het gebied op mijn rug is afgetekend, waar de huid en spier zullen worden losgemaakt. Om daarna via mijn oksel naar de voorkant te worden vervoerd. Ook op de plek waar mijn rug een borst zal gaan creëren worden de nodige stippellijntjes gezet. Televisiebeelden flitsen aan mij voorbij. Veelzeggende scènes waarbij mensen vrijwillig aan zich laten sleutelen. Voor even voelt het erg onwerkelijk dat ik nu zelf als ´plastisch tekenpapier´ wordt gebruikt. Maar daarentegen ben ik ook ontzettend blij dat het kan.
Maar toch was er sinds de vorige operatie dat verlangen. Het verlangen om er weer ‘gewoon’ twee te hebben.
Uren later zijn mijn gedachten niet langer op het warme strand. Het lijkt wel of ik wakker ben geworden op de ijzige Noordpool. Mijn lichaam bibbert, mijn tanden klapperen en de warme dekens die over me heen worden gelegd voelen lauw aan. Mijn oogleden hebben moeite om zich te openen. Ik voel de pijn in mijn lichaam. Ik hoor dat ik word aangesloten op de morfinepomp. Voor mijn gevoel duurt het eeuwen, maar in werkelijkheid blijk ik al snel weer bij mijn positieven te zijn. Even later lig ik dan ook verder bij te komen in mijn ziekenhuiskamer. Gewoon op mijn geopereerde rug, ondanks de grote wond die daar is ontstaan. Over mijn borstgebied ligt een dunne laag verband. Ik zie de welving die eronder is gecreëerd. Zachtjes til ik het verband wat op en gluur naar mijn nieuwe ´aanwinst´. Opgelucht haal ik adem, zucht wat pijn weg en druk op het knopje voor een dosis morfine.
Drie dagen later lig ik weer thuis in mijn eigen zachte bed. Mijn borst is inmiddels bont en blauw gekleurd en er steekt nog een drain uit om bebloed vocht af te voeren. Ik ga voorzichtig rechtop zitten en trek de hals van mijn shirt wat van mijn lichaam af. Langzaam dringt het tot mij door wat er zich in de schaduw beneden mij bevindt. Een beeld waarvan ik alweer haast vergeten was hoe het eruit zag. Ik kan mijn ogen niet meer van mijn nieuwe decolleté afhouden. Het is gewoon gelukt, mijn rug ziet eruit als een borst!
25 reacties
Fijn gevoel weer he heb ik ook gehad ik heb nu bijna twee jssr geleden een borstreconstructie gehad alleen bij moj hebben stuk van me buik weggehaald en daar de borst van gemaakt heerlijk gevoel weer twee borsten .jij heel veel sterkte en beterschap
Wat is het toch heftig heel veel sterkte met je herstel van deze moedige operatie!!!
Heeeeel veel sterkte en een voorspoedig herstel hiervoor. Ik mag volgend jaar April. Ook 1 borst geamputeerd. Me andere borst wordt tijdens de reconstructie ook gelijk verwijderd omdat de kanker soort te agresief was en ze bang zijn dat het dan ook in mn andere borst terug kan komen. En dan maken ze van mijn buik 2 nieuwe borsten. En gelijk een tikkeltje groter 🙂
Das mijn positieve iets in dit oooh zo zware gevecht van deze rot ziekte.
Nogmaal knap maar lekker op en geniet van je nieuwe decolleté
MVG Silvia van den Hurk
Wat moedig dit,het is toch weer een grote operatie,ik durf het nog niet aan !wens je heel veel succes en sterkte !
Veel sterkte. Verheug je, wees blij , geniet ervan. Dat doe ik ook al weer 17 jaar. Hoe blij je kunt zijn met een “normaal” decolleté.
Wat een aangrijpend maar ook moedig verhaal . Heel veel sterkte en kracht !
Sabine
ik vind het prachtig te mogen lezen wat je mee heb gemaakt en heb diep respect voor de weg die je heb moeten bewandelen en hoe je het bewandeld. Heel veel sterkte in het herstel en hopelijk lig je deze zomer heerlijk te genieten in het water met je kinderen genezen en al.
Tegenwoordig zijn ze gelukkig heel kundig… Ik ben een moeder ( 42 ). En 2 zussen ( 50 en bijna 51jaar ) kwijt geraakt aan kanker… Wij dragers het gen brca1 … Ik heb zelf vorig jaar mijn borsten preventief verwijderderd…. Hier heb ik geen spijt van… …. Heel veel sterkte en een goed herstel…..
Ik voel zo met je mee. Weet wat het is! Ik heb 2 jaar geleden precies dezelfde operatie meegemaakt. Vond het behoorlijk heftig en pijnlijk, maar het resultaat mag er wezen en de kanker is weg….dat is het belangrijkste! Het ziet er mooi uit bij jou, helaas zijn mijn littekens heel dik en rood geworden door keloiet. Maar wat kan mij dat schelen, ik ben er nog en wie ziet dat nou als ik mijn kleren aan heb :-). Ik wens je een voorspoedig herstel en heel veel sterkte!
heel herkenbaar. Voor mij is het nu 2 jaar geleden dat ik mijn reconstructie met rugspier kreeg. Alle pijn was het waard! nog iedere dag geniet ik van mijn mooie boobies en show mijn decolleté met gepaste trots!
ik wens je een voorspoedig herstel en geniet vooral van al dat moois 🙂
liefs, Diana
pfff heftig allemaal.ik ben in oktober aan de beurt voor een dieplap operatie….zie er wel tegenop…jij heel veel sterkte en een goed herstel.gr.angie
Sterkte meis.
Hopelijk knap je snel op.
Bij mij gaat het allemaal nog in september gebeuren via de buik.
Er zo open over schrijven is een ding, maar ook een foto erbij dat vind ik helemaal knap van je! X mama
Weer mooi geschreven. Je bent een kanjer Joyce. Ik mis je wel op het werk hoor. Grtzx
Heel mooi geschreven ja. Ik heb de zelfde operatie gehad,maar dan beide borsten. Wens je heeeeel veel sterkte met het verdere herstel. Komt goed echt waar .
Wat goed van je zeg om het aan ons te vertellen! Ik zelf zit ook met een borstprotese omdat ze bij mijn niet alles weg konden snijden .. Nu 10 jaar later is het echt niet mooi meer !! Mooi is misschien het goede wordt niet …
Ik ben bij een plastische chirurgie geweest maar die wil mijn goede borst kleiner gaan maken en dan niks aan me andere borst niks doen .
Maar dan heb ik nog een hele deuk en is het nog niet verholpen ..
is er iemand die me raad kan geven
Ik neem me petje af en wens je heel veel sterkte
Mvg Monica
Ja staat weer mooi op papier! Knap hoor ga zo door!
Xx Janny
Heel veel respect
Oohhh over 2 weken is het bij mij zover, alleen dan uit m’n buik. Ben zo benieuwd. Een heel voorspoedig herstel gewenst en geniet van je nieuwe borst.
Ik krijg een brok in m’n keel. Vorig jaar deze ellende ondergaan. Toen gewoon doorgedenderd en er zo min mogelijk over willen nadenken. Deze berichten maken veel los.
Ik wens je ontzettend veel sterkte met het herstel en veel blijdschap met je nieuwe borst!
Je bent een dappere vrouw!
Lieve groet, Petra
Ik ben heel blij voor jouw dat het zo mooi geworden is! Grt m van beek
Heerlijk gevoel..ondanks de zware operatie. Ook ik heb borstreconstructies gehad..eerst links vanuit buik..en helaas na 10 jr.ging het andere kant mis. Na aantal jaren vorig jaar andere kant reconstructie met prothese..maar moet eerlijk zeggen de andere borst met eigen weefsel is veel beter en mooier. Ik durfde niet meer vanuit rug. Heel knap van je..ga lekker onbezorgd op vakantie !!
Ja ik ben er weer stil van. Zo knap als je het kunt beschrijven en ik vind het ongelooflijk knap (techniek van deze tijd) hoe de chirurg dit doet. Ik moest wel lachen om de laatste zin. Zo treffend neergezet op oapier. Toppertje
Zucht…maar wat fijn voor je Joyce. Weer een stapje verder in de goede richting xx Brigitte
Een dikke kus Joyce, lieve schat, knappe meid, geweldige columniste 😉 Xx