Maak je rug maar nat
“Nou, daar ga je dan. Droom maar lekker over de Malediven!” Mijn gedachten voeren mij negen jaar terug in de tijd. Naar een piepklein idyllisch …lees verder
Columns / Column Joyce /
Ballonnenpret
“Jouw huid herstelt erg goed van de bestraling. We kunnen eerder dan verwacht met de volgende stap beginnen.” Ik kijk verrast naar mijn plastisch chirurg …lees verder
Functioneel bloot
“Kleed je maar rustig uit, dan kunnen we beginnen!” Ik doe mijn kleren uit, op mijn nieuwe spierwitte onderbroek na: de ‘dresscode’ van vandaag. Ietwat …lees verder
Doodsangst
“Als de dokter je niet beter had kunnen maken, was je dan dood gegaan?” Ik schrik. Lang verwacht deze vraag, nu dan toch echt gekomen. …lees verder
In voor- en tegenspoed
Vind je mij nou echt nog wel aantrekkelijk?” Ik hoor de trilling in mijn stem en kijk mijn man in zijn reebruine ogen. Hij zucht. …lees verder
Verborgen gebreken
“De tumoren zijn hormoongevoelig. Dit houdt in dat hormonen de groei van de kankercellen stimuleert. Nu de chemokuren, operatie en bestralingen achter de rug zijn, …lees verder
Geen berg te hoog
“Wát gaan jullie doen?” Verbaasd kijk ik naar de twee grijnzende gezichten tegenover mij. Verward lees ik nogmaals de geschreven tekst in het boek dat …lees verder
Herstelwerkzaamheden
“Ik geef je een folder mee van het revalidatieprogramma Herstel en Balans. Dit is speciaal gericht op kankerpatiënten die klaar zijn met de behandelingen.” Onverschillig …lees verder
Het glas is halfvol
“Goh, je bent wel lastig te prikken zeg! Zal ik de andere kant maar even proberen?” Ik vertel de laborante dat mijn aderen verhard zijn …lees verder
Wie ben ik?
“Jij bent toch Joyce? Ik heb je een paar maanden geleden ontmoet, weet je nog? Dit korte haar staat je mooi zeg!” Vol verbazing kijk …lees verder
Pruik aan de wilgen
“Mama, je bent vergeten je pruik op te zetten!” Ik werp nog een laatste blik in de spiegel voor ik de deur achter me dicht …lees verder
Verstoppertje
“Echt waar mama? Mag ik vandaag mee om de cellen kapot te maken?” Dolenthousiast trekt mijn oudste zoon snel zijn jas aan om het nieuws …lees verder
Stralend middelpunt
“Ze denken vast dat jij de patiënt bent”, fluister ik, terwijl ik kijk naar het kalende hoofd van mijn vader. Hij knipoogt naar me: “Ik …lees verder
Handen in het haar
“Kan ik van de week bij je langskomen?” Mijn vriendin maakt direct tijd voor mij vrij in haar agenda. Opgelucht kijk ik naar mijn gezicht …lees verder
Passen en meten
“Gaat het pijn doen?” Ik kijk naar de grote naald die mijn chirurg in zijn hand houdt. “Nee hoor, daar voel je niets van.” Ik …lees verder